ต่อจากคราวที่แล้วนะคะ เรามาดูกันต่อว่า Roberts สร้างวีรกรรมอะไรเอาไว้อีกบ้าง แล้วจุดจบของโจรสลัดผู้ยิ่งใหญ่คนนี้จะจบลงอย่างไร ติดตามได้เลยค่ะ อ่านตอนก่อนหน้านี้ได้ที่ ผู้ยิ่งใหญ่แห่งแคริเบียน Bartholomew “Black Bart” Roberts ตอนที่ 1

ความยิ่งใหญ่ของ Black Bart

เดือนกันยายน 1720 เรือ Good Fortune เข้าเทียบท่าเพื่อทำความสะอาดและซ่อมแซมที่เกาะ Carriacou ก่อนจะเปลี่ยนชื่อเรือเป็น Royal

Fortune หลังจากนั้นเหล่าโจรสลัดก็พาเรือไปยังเกาะ St. Christopher โดยชูธงดำโจรสลัดผ่านเข้าไปยัง Basse Terra สถานที่ต่อไปคือเกาะ St. Bartholomew ที่นั่นผู้ว่าการชาวฝรั่งเศสอนุญาตให้เหล่าโจรสลัดแวะพักเพื่อดื่มฉลองได้เป็นเวลา 2 – 3 สัปดาห์ วันที่ 25 ตุลาคม พวกโจรสลัดก็กลับมาออกทะเลกันอีกครั้ง พวกเขาเข้ายึดเรือสัญชาติฝรั่งเศสได้ 15 ลำ และยึดเรือสัญชาติอังกฤษเพิ่มได้อีกจำนวนหนึ่งในอีก 3 วันถัดมา หนึ่งในเรือที่พวกเขายึดได้มีเรือ Greyhound ซึ่งมีต้นเรือนามว่า James Skyrme ดูแลอยู่ ภายหลัง Skyrme ได้ขอเข้าร่วมเป็นโจรสลัดด้วย และกลายมาเป็นกัปตันเรือ Ranger นับเป็นเรือคู่ซี้ของ Roberts

ล้างแค้นผู้ว่าการแห่ง Martinique

ในช่วงเวลาเดียวกันนี้เอง Roberts สามารถจับกุมตัวผู้ว่าการของ Martinique เอาไว้ได้โดย Roberts อาศัยจังหวะที่ท่านผู้ว่าการโดยสารมากับเรือ Man of War เขาแสร้งนำเรือไปเทียบท่าใกล้ ๆ เรือของท่านผู้ว่าการโดยบอกกับท่านผู้ว่าการว่าพวกเขาเป็นเรือสัญชาติฝรั่งเศสจะมาให้ข้อมูลเกี่ยวกับโจรสลัด เรือ Man of War ของท่านผู้ว่าการไม่ทันได้ระวังตัว Roberts จึงฉวยโอกาสนี้สั่งให้ลูกเรือระดมยิงปืนใหญ่ใส่เรือ Man of War อย่างหนักหน่วง หลังจากนั้นพวกโจรสลัดจึงพากันขึ้นไปต่อสู้กับทหารบนเรือ Man of War พร้อมด้วยดาบและปืน ท่านผู้ว่าการจึงถูกจับกุมได้และถูกสังหารด้วยการแขวนคอไว้ที่เสาขวางที่ใช้ขึงใบเรือบนเรือ Royal Fortune

การขอแยกทางของ Thomas Anstis

ฤดูใบไม้ผลิปี 1721 การกระทำของ Roberts ในช่วงนั้นแทบจะทำให้การค้าทางทะเลในแถบ West Indies เป็นอัมพาต เรือ Royal Fortune และเรือ Good Fortune เดินเรือมาถึงที่อัฟริกาตะวันตก วันที่ 18 เมษายน Thomas Anstis ผู้บัญชาการเรือ Good Fortune จึงได้แยกทางกับ Roberts เขาแยกตัวออกไปในเวลากลางคืนเพื่อไปต่อยังแคริเบียนส่วน Royal Fortune เดินทางไปต่อที่อัฟริกา

การขยายกองเรือของ Roberts ที่อัฟริกา

Roberts เดินทางมาถึงที่ชายฝั่งของเซเนกัลในเดือนมิถุนายน 1721 เขาทอดสมอที่เซียร์ร่า ลีโอน ก่อนหน้าที่เขาจะมาถึงที่นี่ได้มีเรือรบหลวงอังกฤษสองลำเคยทอดสมออยู่ที่นี่ก่อนจะออกเดินทางไปเมื่อ 1 เดือนก่อนเรือสองลำนั้นชื่อ Swallow และ Weymouth เรือทั้งสองลำออกไปและยังไม่มีกำหนดกลับเร็ว ๆ นี้ทำให้ Roberts สามารถครอบครองพื้นที่นี้ได้โดยไม่มีใครต่อต้าน หลังจากนั้นพวกโจรสลัดก็ยึดเรือ Frigate ลำใหญ่ได้ลำหนึ่งเรือลำนั้นมีชื่อว่า Onslow ก่อนที่เรือลำนั้นจะถูกเปลี่ยนชื่อเป็น Royal Fortune นับเป็นเรือ Royal Fortune ลำที่ 4 ของ Roberts เข้าไปแล้ว จนถึงตอนนี้ Roberts มีเรือที่อยู่ภายใต้บัญชาการของเขาถึง 4 ลำแต่ละลำเป็นเรือติดอาวุธทรงอานุภาพมาก

ยึดเรือ Porcupine เผาทาสทั้งเป็น

Roberts เป็นคนโหดเหี้ยมและอำมหิต เหตุการณ์ที่ยืนยันได้ถึงความโหดเหี้ยมของเขาเกิดเมื่อเดือนมกราคม 1722 เขาแล่นเรือไปยังท่าเรือ Whydah ซึ่งเป็นท่าเรือที่มีการขนส่งและค้าขายทาสที่นั่น เขาได้พบกับเรือ Porcupine ซึ่งเป็นค้าทาสทอดสมออยู่ Roberts ยึดเรือลำนี้ไว้และเรียกค่าไถ่จาก Cpt. Fletcher กัปตันของเรือ Porcupine แต่ Fletcher ปฏิเสธข้อเรียกร้องนั้น จากคำบอกเล่าของ Cpt. Johnson เหตุที่ Fletcher ทำเช่นนั้นเพราะเขาไม่ต้องการเจรจาใด ๆ กับโจรสลัด Roberts จึงสั่งให้เผาเรือ Porcupine ทิ้งโดยที่ยังไม่ได้ปล่อยทาสให้ออกมาจากเรือลำนั้นเลย พวกทาสถึงถูกเผาไปพร้อมกับเรือ

การปราชัยของ Great Ranger

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ เรือหลวง HMS Swallow บัญชาการโดย Cpt. Chaloner Ogle ได้บังเอิญพบกับเรือโจรสลัดทั้งสามลำได้แก่เรือ Royal Fortune , Ranger และเรือ Little Ranger เทียบท่าอยู่ที่แหลม Lopez เรือ Swallow หันเรือออกไปเพื่อไม่ให้เรือไปปะทะกับหินโสโครก ทำให้พวกโจรสลัดเข้าใจผิดคิดว่าเรือลำนั้นเป็นเรือสินค้าที่กำลังจะหนี เรือ Ranger ซึ่งบัญชาการโดย James Skyrme จึงแยกตัวออกติดตามไป เมื่อเรือโจรสลัดอยู่ในระยะยิง เรือ Swallow จึงยิงกระสุนปืนใหญ่ทันที โจรสลัด 10 คนเสียชีวิตในขณะที่ Skyrme เสียขาไปข้างหนึ่งจากกระสุนปืนใหญ่แต่เขาก็ยังคงยืนยันจะสู้ต่อไป ในที่สุดเรือ Ranger ก็หมดสภาพไม่อาจสู้รบต่อไปได้ลูกเรือที่ยังมีชีวิตอยู่จึงถูกจับกุมทั้งหมด

สิ้นสุด Roberts สิ้นยุคโจรสลัด

วันที่ 10 กุมภาพันธ์ เรือ Swallow กลับมาที่แหลม Lopez อีกครั้งและพบว่าเรือ Royal Fortune ยังคงเทียบท่าอยู่ที่นั่น ก่อนหน้านี้ Roberts เพิ่งจะได้พบกับเรือลำหนึ่งเรือลำนั้นชื่อ Neptune ลูกเรือของ Roberts ต่างพากันดื่มสังสรรค์กันจนเมามายไม่ได้สติ ในคราแรกพวกโจรสลัดคิดว่าเรือที่กำลังแล่นเข้ามานั้นเป็นเรือ Ranger ที่ส่งออกไป แต่ว่ามีอดีตทหารหนีทัพจากเรือ Swallow จำเรือได้เขาจึงไปเตือน Roberts ที่กำลังนั่งรับประทานอาหารเช้าอยู่กับ Cpt. Hill ผู้บัญชาการเรือ Neptune และทุกครั้งก่อนที่เขาจะออกศึกเขามักจะสวมเสื้อผ้าชุดเก่งก่อนออกรบตามที่นักเขียนท่านหนึ่งนามว่า Cpt. Johnson บรรยายไว้ดังนี้

“Roberts แต่งกายดูสง่างามทุกยามที่ออกศึก สวมเสื้อกั๊กและกางเกงสีแดงเลือดนกดูผ่าเผย มีขนนกสีแดงปักอยู่บนหมวก สวมสร้อยคอทองคำประดับด้วยจี้เพชรรูปกางเขน ถือดาบหนึ่งเล่มในมือ คาดปืนพกสองกระบอกไว้ที่ไหล่”

แผนของพวกโจรสลัดคือแล่นเรือผ่านไปทางด้านข้างใดข้างหนึ่งของเรือ Swallow เมื่อผ่านไปได้แล้วพวกโจรสลัดก็จะสามารถหนีไปได้ แต่ดูเหมือนว่าคนถือท้ายเรือจะทำพลาด Cpt. Roberts เสียชีวิตจากเศษกระสุนปืนใหญ่ที่กระเด็นมาปักเข้าที่คอขณะที่เขานั่งอยู่บนดาดฟ้าเรือ ก่อนที่ร่างของ Roberts จะถูกทหารเรือยึดไป พวกลูกเรือต่างพากันช่วยทำให้คำสั่งเสียของ Roberts เป็นจริง เขาสั่งเอาไว้ว่าร่างของเขาต้องถูกฝังในทะเลเท่านั้น พวกลูกเรือจึงพากันนำร่างของ Roberts ผูกติดกับเรือสำรองขนาดเล็กและนำลงทะเลไปหลังจากนั้นก็ยังไม่มีใครพบร่างของเขาอีกเลย

การตายของ Roberts ทำให้โลกของโจรสลัดในขณะนั้นสั่นสะเทือนอย่างมาก ไม่เพียงแค่เหล่าโจรสลัดเท่านั้นที่ตกใจกับการจากไปของเขา ทัพราชนาวีอังกฤษเองก็ตกใจไม่แพ้กัน พวกพ่อค้าและประชาชนต่างคิดว่าเขาอยู่ยงคงกระพัน บางคนยกย่องเขาเป็นเยี่ยงวีรบุรุษด้วยซ้ำ นักประวัติศาสตร์หลาย ๆ คนเห็นพ้องต้องกันว่าการตายของ Roberts นับเป็นจุดสิ้นสุดยุคทองของโจรสลัด

เหตุการณ์หลังจากนั้น

ถึงแม้ว่าจะสูญเสียกัปตันไปแต่การต่อสู้ก็ยังคงดำเนินต่อไปถึง 2 ชั่วโมง จนกระทั่งเสากระโดงของเรือ Royal Fortune หักโค่นลง เหล่าโจรสลัดจึงส่งสัญญาณขอยอมจำนน John Phillip หนึ่งในลูกเรือ Royal Fortune  พยายามจะจุดไฟเผาเรือแต่ถูกทหารเรือสองนายขัดขวางได้ทัน ในสมรภูมินี้ผู้เสียชีวิตเพียง 3 คนเท่านั้น (รวมทั้ง Roberts ด้วย) ลูกเรือทั้งหมด 272 คนถูกจับกุมโดยราชนาวีอังกฤษ ในจำนวนนี้มี 75 คนเป็นคนผิวสีที่ถูกขายมาให้เป็นทาสบนเรือ โดยทาส 54 คนที่ถูกตัดสินประหารชีวิตแบ่งเป็น 52 คนถูกแขวนคอ มี 2 คนที่ได้รับการปล่อยตัว อีก 20 คนถูกส่งต่อให้กับ Royal African Company แบ่งเป็นทาส 17 คนถูกส่งไปรอรับโทษที่คุกใน London ส่วนอีก 3 คนได้รับการปล่อยตัว

Cpt. Chaloner Ogle ได้รับการเลื่อนยศและได้รางวัลจากการเข้ายึดเรือของ Roberts เป็นจำนวนมากภายหลังได้รับการแต่งตั้งเป็นพลเรือเอก

Black Bart ไม่ได้ทำร้ายตัวประกันเหมือนโจรสลัดรายอื่นอย่างเช่น Edward Low แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิบัติดีกับตัวประกันเหมือนอย่าง Samuel Bellamy, Howell Davis หรือ Edward England มีรายงานว่าเขาชอบดื่มชามากกว่าดื่มเหล้า แต่ก็ไม่มีหลักฐานอะไรมายืนยันว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่

ความสำเร็จของ Roberts นั้นเกิดจากหลายปัจจัย ไม่ว่าจะเป็นความสามารถของเขา ความเป็นผู้นำ ความกล้าหาญ ความดุดัน และความสามารถในการจัดการ สิ่งเหล่านี้ช่วยให้เขาประสบความสำเร็จมากกว่าโจรสลัดรายอื่น ความน่ากลัวของเขาทำให้การค้าในแถบนั้นแทบจะหยุดชะงัก และทำให้ลูกเรือของเขาได้รับความเกรงใจจากเหล่าพ่อค้า แสดงให้เห็นว่าแม้เพียงชื่อของเขาก็ทำให้แคริเบียนสั่นสะเทือนได้

แหล่งอ้างอิง (Reference) : Wikipedia , About.com , Thai seafearer

อ่านประวัติโจรสลัดท่านอื่นเพิ่มเติมได้ที่ List of Pirates and Pirate hunters

จบแล้วค่ะสำหรับประวัติของ Black Bart ยาวไม่แพ้ Blackbeard เลย หากมีผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ หรือหากอยากเพิ่มเติมตรงไหนก็บอกได้นะคะ

ปล. เจ้าของบล็อกพยายามค้นหารูปภาพของ Bartholomew Roberts มาประกอบแต่หาไม่ได้เลยค่ะเลยนึกถึงโจรสลัดจาก One Piece ตอนแรกคิดว่า Bartholomew Kuma น่าจะมาจาก Bartholomew Roberts แต่ว่าดูจากลักษณะภายนอกรู้สึกว่าไม่ค่อยเหมือนเท่าไร แต่มีอีกคนที่เหมือนกว่านั่นคือ Dracule Mihawk ดูจากลักษณะการแต่งกายน่าจะใกล้เคียงกว่าค่ะ เพื่อน ๆ เห็นว่าอย่างไรกันบ้างคะ (เจ้าของบล็อกไม่ได้ติดตาม One Piece มากนักเลยไม่ค่อยรู้ค่ะ อาศัยดูผ่าน ๆ เพราะมีคนที่บ้านชอบดู)

ภาพประกอบ

ปล 2 อืม…มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับบทความเลย แล้วจะเอามาโยงให้มั่วทำไมไม่รู้ XP